Templo Diez: Sunland

Templo Diez, een Frans/Italiaans/Nederlands trio opererend vanuit Den Haag, sloot in 2019 met Starlight een trilogie albums af. Nu, met Sunland, begint de band aan een nieuw drieluik. Inspiratie hiervoor kwam, zoals vaker bij Templo Diez, uit het Noord-Amerikaanse heartland. De titel van dit album verwijst naar een Californisch spookstadje. Dit verlaten oord vormde samen met andere ghost towns van de Amerikaanse westkust de inspiratie voor Sunland.

Templo Diez, met in de gelederen Pascal Hallibert (zang, gitaar, toetsen), Leon Verhaeg (gitaar, toetsen) en Paolo Panza (drums, toetsen, klokkenspel) trekken indringende, vaak nachtelijke sferen op die je als vanzelf meenemen naar verlaten highways, weidse landschappen, stoffige stadjes en bedwelmend neonlicht. De band brak internationaal zeker de nodige potten en speelde regelmatig buiten Nederland. Templo Diez beklom al podia in de VS, Canada, Spanje, België, Spanje en het VK.

I Got This is intiem en atmosferisch. In de verte duikt een scheurende gitaar op, een stemfragment uit een andere dimensie emotioneert. Get Away from Me wordt begeleid door een machinale beat in de verte. Ruimte scheppen is wat Templo Diez doet. De licht hese praatzang van Hallibert, die alle songs schreef, komt dichtbij: ‘I broke the sacred oath …’ horen we. Templo Diez brengt op Sunland naast muzikale landschappen ook verhalen en personages. ‘We crave for something more … beauty long gone’; A Subway after Dark is een meeslepende song die als een nachtelijke nevel voorbijtrekt.

Sunland is een album dat op het eerste gehoor erg ingetogen en spaarzaam ingekleurd lijkt. Al snel blijkt echter dat de plaat vol schakeringen zit en bij rustige beluistering zeker een beheerste intensiteit laat horen. Een aantal songs hebben de potentie om in een big music jasje een groter publiek aan te spreken maar dit is niet waar de band mee bezig is. Een gloedvolle, pakkende track als Calm and Breathe blijft zodoende een fraaie, relatief kleine pianoballad die eigenlijk helemaal af is, ook dankzij de warme, brandende gitaarlijnen en de beat op de achtergrond.

De duisternis wenkt als een warme deken op The Right One, een indringende song die dankzij Halliberts zang en een intrigerende tweede stem genoeg heeft aan minimale beleiding. Het afsluitende Rebirth and Rage is een sfeerstuk van de bovenste plank, door de sterke zang, de hallucinerende back drop en de spookachtige mondharmonica.

Sunland is een plaat om voor te gaan zitten. Slow core, americana, gothic, indie, roots; het zijn typeringen die niet helemaal recht doen aan de muziek van Templo Diez. De band schildert met muziek, in slow motion.