Wie kent Miss Wyoming nog? Het Haagse indiebandje waarvan je steeds las dat ze weliswaar uit Den Haag kwamen, maar eigenlijk een internationaal gezelschap zijn. Aanvoerder van het combo was Pascal Hallibert. Eerder dit jaar op dook hij op in Point Quiet toen die hun voortreffelijke country-noirplaat Ways and Needs of a Night Horse uitbrachten. Nu de zesde plaat van Templo Diez uitkomt, lezen we hetzelfde als over Miss Wyoming: een in Den Haag residerend, internationaal gezelschap onder aanvoering van producer, multi-instrumentalist en liedjesschrijver Pascal Hallibert. Twaalf jaar geleden bestond Templo Diez al en hun stijl is grosso modo hetzelfde gebleven: slepende alt-country met soundtrackkwaliteit, geserveerd op een Velvet Underground-beat, leunend op de erfenis van Sparklehorse, maar evengoed naar Codeïne en My Morning Jacket knipogend. Constellations maakt onderdeel uit van een trilogie, maar is prima zelfstandig te beluisteren. Greyhounds was in 2011 het eerste deel en kreeg toen de goedkeuring van collega Ewie. 'Slowcore met de intensiteit van Woven Hand', schreef hij. Hetzelfde zou je van Constellations kunnen zeggen, met dien verstande dat Templo Diez meer van afwisseling houdt van David Eugene Edwards' Woven Hand.

(DubbelMono)