De Nederlandse band Templo Diez brengt binnenkort hun zesde studioalbum Starlight uit. Dit album volgt na een sabbatical van vijf jaar.

Pascal Hallibert, Leejon Verhaeg, Paolo Panza, Hans Custers en Shireen van Dorp maken muziek die een kruising lijkt van de vroegere albums van U2 en de muziek van The Veils. De wijdsuitwaaiende gitaren en de dromerige ondersteuning geven een filmisch karakter mee. Op opener 305 South speelt voormalig bandlid Miranda Visser de vioolpartijen. De track komt langzaam op gang en bouwt met een crescendo op naar het hoogtepunt. Templo Diez laat horen een song te kunnen opbouwen. Het album klinkt coherent en krijgt afwisseling door de arrangementen.

Na het horen van Night wind blijft het refrein dagen in je hoofd hangen. Bij reguliere concerten zou dit zeker een hoogtepunt in de set worden. Gruizig klinkt Templo Diez in In times of madness en Southern and the dog. Twee rocksongs met aanstekelijke riffjes op de gitaar die de nummers gedreven voortstuwen. Ongelooflijk dat dit soort muziek pas over maanden tijdens een reguliere concertsetting (anderhalve meter gaat niet samen met deze broeierige muziek) te horen zal zijn.

Pascal Hallibert heeft alle songs geschreven en daar persoonlijke gebeurtenissen in meegenomen. Zijn zus (Sister) en dochter (Sound of waves) zijn de inspiratiebron van twee uitstekende nummers. More rain in Vegas valt op door de afwijkende zang. Going surfing sluit de plaat af. De titel verraad niets over het nummer, want als je een sufnummer zoals van de Beach Boys verwacht kom je bedrogen uit. Deze song heeft diepte en is een erg introverte surfsong.

Geïnspireerde indiepop in tien goede tracks gevangen.

(Redactie Timpaan Muziek)