Templo Diez is een jonge Haagse band opgetrokken rond de Franse singer-songwriter Pascal Hallibert. De band timmert aardig aan de weg, speelde op Amsterdam Calling in Manchester en presenteerde 14 oktober het debuutalbum `Hoboken' (Muze Records). De band heeft zich laten inspireren door Velvet Underground, Palace en Cat Power, en door schrijver/gootbewoner Charles Bukowski. En inderdaad toont 'Hoboken' dezelfde verstilling en desolaatheid als sommig werk van VU, en de afstandelijkheid die de vreemde liedjes van Bonnie `Prince' Billy kenmerkt. De negen tracks (een kleine drie kwartier) die Hoboken bevat zijn eigenlijk geen songs, maar meer korte soundtracks, filmische verslagen, van donker, regenachtig grotestadsleven. De ijle stem van Hallibert ligt ingebed in vervormde gitaren en schijnbaar contourloze keyboardpartijen, die echter hun uitwerking nimmer missen. Iedere song kent zijn eigen atmosfeer, van minimalistisch tot noisy, maar zonder uitzondering is de uitkomst ronduit stemmig. Wat een absolute verademing na het brute, brontosaurus-achtige lawaai dat niet nader te noemen stadgenoten van Templo Diez de laatste jaren over ons uitstorten. Prachtdebuut.